Filmliefhebbers verheug u! Het heeft bijna 70 jaar mogen duren, maar Rear Window is nu beschikbaar als bordspel. De grote vraag van de klassieke Hollywoodfilm vormt de kern van dit deductiespel: heb ik een moord gezien? Bij ons thuis pronkt deze topper alvast in onze spellenkast.
Je hebt twee partijen in Rear Window: de Director en de Watchers. Deze werken doorgaans samen om het mysterie te ontrafelen. Er zit echter een adder onder het gras. Er bestaat een kans dat er een moord heeft plaatsgevonden. Als dit het geval is, strijden de Director en Watchers niet meer samen maar tegen elkaar!
De Director heeft een bordje achter zijn scherm. Daar liggen fiches die hem vertellen wie in welk appartement woont en wat er precies gebeurt. Dit is de informatie die hij duidelijk probeert te maken aan de Watchers met behulp van zijn kaarten.
Er zijn vier appartementen. De Director moet twee kaarten spelen in elk appartement om de Watchers meer te vertellen over de bewoner(s). Hij mag elke ronde ook twee kaarten gedekt spelen om nutteloze informatie te verbergen (of om tegen te werken). Zo kan een kaart met dieren erop aangeven dat de bewoner van appartement A een dierenliefhebber is. Die kaarten vormen de enige bron van informatie waar de Watchers mee aan de slag kunnen. In dat opzicht is Rear Window dus vergelijkbaar met Mysterium.
Na acht gespeelde kaarten is het aan de Watchers om te gokken. Voor elk appartement geven ze aan wie zij denken dat er woont en wat er gebeurt. Zo is “Miss Hearing Aid woont in appartement C en is een Dief” een geldige gok. Deze fiches spelen ze dan op het betreffende appartement.
Op het einde van elke ronde geeft de Director aan hoeveel elementen ze juist hebben. Als er geen moord was, is het doel voor beide partijen om alle acht elementen juist te gokken.
In het begin van het spel trekt de Director dus fiches voor elk appartement. Eén van die fiches geeft aan dat er een moord was! Zo weet de Director al meteen dat de Watchers zijn tegenstanders zijn. Nochtans moet hij wel goede hints blijven geven, want zelfs al spelen ze tegen elkaar: de Director moet ervoor zorgen dat op het einde van de vierde dag zes of zeven van de acht gokken juist zijn EN ze mogen niet weten waar de moord is gebeurd.
Op een bepaald moment kan het dus zijn dat de Watchers realiseren dat er iets niet klopt.
De hints die we krijgen voor appartement D zijn vreemd. Er is veel geld afgebeeld op de kaarten, maar de gok van Dief leek geen extra punt op te leveren na dag 3. Of gaat het eerder over de schilderijen op de achtergrond en is het de Kunstliefhebber? Nee, want die hebben we al in appartement A. Zou er dan toch een moord zijn geweest daar? Is de Director ons aan het beduvelen?
Deze spanning maakt van Rear Window een uitstekende vertolking van een Hitchcockfilm. Zo zie je maar dat er ook uitstekende bordspeladaptaties zijn van films. Maar ja, ze hebben dan ook 70 jaar de tijd gehad om iets te bedenken.
